از من نخواه فراموشت کنم ...
نخواه همانی بشوم که قبل از آمدن تو بودم ...
خوب می دانم که این یک عشق ساده نیست ...
با تمام سلولهایم احساس می کنم که عاشق روح تو شده ام ...
وقتی به تو فکر نمی کنم، انگار چیزی را گم کرده ام ...
و وقتی به تو فکر می کنم، انگار چیزی توی گلویم گیر کرده است ...
اگر قرار بود به اینجا کشیده شود ...
اصلا چرا پیش آمد؟
...
دروغ می گویم اگر می گویم دوری ات را می توانم ...
می خواهم تو را در قصه ای روایت کنم. می خواهم تو را، تمامی تو را ...
به هر شیوه که دوست تر می داری، اول شخص، دانای کل یا هر گونه دیگر روایت کنم ...
دیگر قصه هایم آکنده از عطر روح تواند ...
تو نفیس ترین طرحی هستی که هر بیشتر می نویسمش، گوشه های ناگفته اش بیشتر می شود ...
در روایت تو من گیج شده ام. انگار داستان را نه من که تو می نویسی ...
هر جا بخواهی می بری و عاقبت پایانش را لبریز می کنی از انـــــــدوه ...
همیشه وسط بگومگوهای شخصیتهای داستان پیدایت می شود و بعد نگاهت را صاف توی چشمهایم گره می زنی ...
و در آن هیاهو!
که هیچ کس صدای دیگری را نمی شنود ...
با لبخند می گویی دوستت دارم ... دوستت دارم ...
و داستان ناگهان تمام می شود ...
...
جزییات چهره تان را کم کم فراموش می کنم ...
اما صدایتان همیشه در گوشم می پیچد ...
هر دردی، درد نیست ... تا روح را مثل کاغذ مچاله کند ...
...
هر خاطره ای، خاطره نمی شود ...
خاطره باید جان داشته باشد که زنده بماند ...
باید روح داشته باشد تا برای همیشه جاودانه شود ...
خاطره باید بسوزاند ... و خاکستر کند ...
آن طور که ... تو با من ..
اگه عاشق شده باشی می فهمی چی میگم........ گریه تو دل شب .........فکر کردن به گذشته........نفس کشیدن به سختی..................هر لحظه و هر جا به یاد ...............بعضی وقتا احساس خفگی می کنم.....میدونی اونقدر حرفا تو دلم هست که بهش نگفتم..........وای
کاش می دانستی چه مايه سخت است
شبی تا در تنهايی تا صبح گريستن !!!
سلااااااااااااام . بوس بوس
سلام ممنون که امدی پیشم نظرت با تبادل لینک چیه؟
پرم از راه ، پرم از رود ، پرم از سایه ی برگی بر در آب ، چه درونم تنهاست....