غم بی هم زبانی و قفس تنگ
نمیگیرد جهان چون من به کس تنگ
ز بشت میله هم دیوار قلعه
خداوندا قفس تنگ و نفس تنگ...

رمز خوشبختی !

بیش تر آدم ها فکر می کنند، آنچه خیلی مهم و سخت است به دست آوردن خوشبختی و سعادت است، در حالی که من مطمئنم آنچه خیلی سخت تر است حفظ سعادت است و نگهداری خوشبختی. خود خوشبختی ممکن است با مساعدت الهی یا شانس یا تقدیر و یا..... به دست بیاید ولی آنچه مسلم است حفظ آن بدون عقل و تدبیر میسر نیست.
ولی کجا آدم قدر نعمتی را که دارد می داند؟! خصلت آدمیزاد این است، به دنبال آنچه ندارد می دود و آنچه دارد اصلا نمی بیند و به داشتنش مثل یک حق طبیعی عادت می کند: مثل دستش، مثل نفس کشیدن، مثل چشم هایش و مثل همه ی واقعیت های حیاتی زندگی که چون همراه آدمند برایش عادی می شوند و بی ارزش، مگر این که از دستشان بدهد !
این مطلب رو ازhttp://neda.malakut.org با اجازه بر داشتم !!!!!!.....