برای رسیدن ، چه راهی بریدم
در آغاز رفتن ، به پایان رسیدم

به آیین دل سر سپردم دمادم
که یک عمر بی وقفه در خون تپیدم

به هر کس که دل باختم ، داغ دیدم
به هر جا که گل کاشتم ، خار چیدم

من از خیر این ناخدایان گذشتم
خدایی برای خودم آفریدم

به چشمم بدِ مردمان عین خوبی است
که من هرچه دیدم ، ز چشم تو دیدم

دهانم شد از بوی نام تو لبریز
به هر کس که گل گفتم و گل شنیدم .برج من همیشه استوار باش چون دوستت دارم.