آغاز-پایان.........

تو را به وسوسه ای آغاز کردم و به به دغده ای دچار شدم
اینک تو فقط یک تقدیری و بس
تو زمزمه می کنی پلک بر هم می نهم و هزاران رویا!
صبح وقتی مرا به نام صدا می کنی بیدار می شوم!
تنهایی من واقعیتی است و تو حقیقی و فاصله ای است میان این و او
سلام کدامینمان به منظوری ست منی که عشق آورده ام یا تویی که زندگی را
***
وقتی که باد می آید پنجره ات را باز کن چشمانت را ببند و رویاهایت را رها کن
هر جا که باشم می شنومت
تو از بیراهه ترین راه آمده بودی در خلوت ترین شب و در رویایی ترین خواب
و با سلام تو من بر خواستم و همه چیز هویدا شد
عادت کنیم یکدیگر را به نام بخوانیم در پس کوچه های تنهایی
وقتی کسی می آید خستگی را بهانه نکنیم
اصلا این غریبه های منتظر با انتظارهایشان راه را گم کرده اند

وقتی اینها رو خوندی خوب به معنیش فکر کن ................